Pojawia się przed ukończeniem 6. tygodnia życia, ale nie jest to sztywną regułą – objawy choroby mogą się także pojawić u starszego niemowlaka! W większości przypadków ciemieniucha pojawia się na główce w okolicy ciemiączka (stąd nazwa), ale może się także umiejscowić w okolicach brwi lub nosa.
Autor: Katarzyna Chmielewska-WalasNiemowlę chce być wciąż przy piersi, sprawia wrażenie wciąż głodnego, a piersi jakby nie nadążały z produkcją mleka? To może być kryzys laktacyjny – sprawdź, jak go przetrwać. Kryzys laktacyjny – co to jest?Kryzysem laktacyjnym nazywamy moment, gdy gwałtownie zwiększa się zapotrzebowanie niemowlęcia na mleko mamy na skutek skoku rozwojowego. Dziecko instynktownie zaczyna zgłaszać się do piersi częściej i intensywnie ssać, aby „zamówić” więcej mleka. Kryzys laktacyjna trwa zwykle ok 2-3 dni. Kryzys laktacyjny – objawyDziecko chce być przy piersi o wiele dłużej i częściej niż wcześniejZwiększa się ilość nocnych pobudek na karmienieMoże być niespokojne i rozdrażnionePiersi sprawiają wrażenie miękkich i pustychKryzys laktacyjny - kiedy można się spodziewać? Kryzysy laktacyjne mogą się pojawiać w podobnym czasie, co skoki rozwojowe – najbardziej zauważalne są zwykle dwa: ten występujący około 5 tygodnia życia niemowlęcia, kryzys laktacyjny w 3 miesiącu (czasem 4 miesiąc). Często spotkać się możemy także z kryzysem laktacyjnym około dwa tygodnie po porodzie. Z kolei dalsze kryzysy laktacyjne: w okolicy 6, 9 i 12 miesięcy są odczuwalne zdecydowanie rzadziej (mogą się objawić jedynie częstym nocnym zgłaszaniem się do piersi). Okresy wzmożonego zainteresowania ssaniem piersi mogą nastąpić także koło 15-16 miesiąca, w okolicach półtora roczku, a także blisko drugich urodzin. To zapotrzebowanie na ssanie piersi jest zgłaszane o wiele rzadziej – głównie dlatego, że odsetek mam karmiących piersią dzieci starsze niż rok wciąż jest niewielki, ale także dlatego, że karmienie dzieci po roku jest już o wiele mniej schematyczne i związane z indywidualnymi zwyczajami mamy i dziecka. Sposoby na kryzys laktacyjny:Zachowaj spokój, wstrzymaj się z dokarmianiem dziecka mieszanką mleko zastępczą, sprawdź, czy niemowlę ma prawidłowe przyrosty i czy spełnione są wskaźniki skutecznego karmienia piersiąPostaraj się rozluźnić, pozwól dziecko ssać do woli. Im więcej bliskości między wami i kontaktu skóra do skóry tym większa będzie produkcja mlekaZadbaj o nawodnienie swojego organizmuMożesz wspomóc się herbatkami i preparatami na laktacjęW razie jakichkolwiek wątpliwości skontaktuj się z Certyfikowanym Doradcą LaktacyjnymUwaga, skontaktuj się z lekarzem lub SOR pediatrycznym, jeśli:dziecko nie moczy pieluch od kilku godzinnie przybiera na wadzema suchą śluzówkę w buzima zapadnięte ciemiączkodziecko śpi więcej niż zwykledługo utrzymuje się żółtaczkaPrzy każdej zmianie zachowania dziecka warto obserwować je uważnie, by nie przeoczyć objawów choroby. Warto wiedzieć, że dzieci przy każdym skoku rozwojowym i kryzysie laktacyjnym będą zachowywać się podobne. Pocieszające jest natomiast to, że po okresie burzy czeka nas kilka tygodniu spokoju - dziecko powinno spać dłużej i spokojniej oraz być nieco mniej również:Jak przechowywać odciągnięte mleko Autor Katarzyna Chmielewska-Walasz wykształcenia kulturoznawczyni, z zawodu dziennikarka i redaktorka o niecodziennym hobby: doradczyni noszenia dzieci w chustach i nosidłach miękkich. Współautorka książki "Notatki z rodzicielstwa bliskości" (Wyd. Harmonia 2018). Mama Hani i Zosi, redaktorka portalu w latach 2018-2020. Zwykle ma ono wymiar 2 x 2 cm, jest miękkie oraz tętni zgodnie z tętnem dziecka. Ciemiączko przednie delikatnie się zapada, kiedy noworodek znajduje się w pionowej pozycji bądź leży nieruchomo. Zarasta zwykle około 16. miesiąca życia. Ciemiączko tylne napina się i tętni razem z krzykiem malucha. Zarasta około 3. miesiące poWzdęcia u niemowlaka to dość częste zjawisko, które może mieć różne przyczyny. Jeżeli maluszek po jedzeniu płacze lub jest niespokojny, a jego brzuch jest wzdęty i twardy, może to być sygnał, że niemowlę ma wzdęć u niemowlaka związane są przeważnie z niedojrzałością jego układu pokarmowego. Poza tym nieodpowiednia dieta matki karmiącej piersią, karmienie mlekiem modyfikowanym czy nietolerancje pokarmowe również mogą wywoływać wzdęcia. Istnieje jednak kilka sprawdzonych sposobów na łagodzenie u niemowląt: przyczynyWzdęcia u niemowląt, inaczej niestrawność bądź dyspepsja, są najczęściej wynikiem:kolki jelitowej;niewłaściwej diety matki karmiącej piersią;stresu, zmęczenia i pośpiechu zarówno matki, jak i dziecka;nietolerancji glutenu, celiakii, nietolerancji laktozy;zaburzeń pracy układu pokarmowego (trawienia, wchłaniania);pasożytów w przewodzie pokarmowym;niewłaściwej diety dziecka;przekarmienia, łapczywego i szybkiego jedzenia, prowadzącego do połykania powietrza. Gwiazdy o macierzyństwieRodzicielstwo bliskości – przepis na szczęśliwe dziecko? Dzień Dobry TVNWzdęcia u niemowlaka karmionego piersiąZa pojawienie się wzdęć u niemowlaka karmionego piersią z reguły odpowiada niewłaściwa technika karmienia i zbyt częste zmienianie podawanej piersi. Dodatkowo, by zredukować ryzyko nietolerancji laktozy - która także może wywołać wzdęcia, warto ograniczyć spożywanie nadmiernej ilości produktów będące przyczyną niedojrzałości układu pokarmowego, są z reguły stanem fizjologicznym i przejściowym. Wraz z rozwojem dziecka częstotliwość ich pojawiania się stopniowo maleje, mogą nawet całkowicie ustąpić. Od trzeciego do piątego miesiąca życia organizm niemowlaka produkuje znacznie więcej enzymów odpowiedzialnych za trawienie, w związku z tym przyswajanie pokarmów jest łatwiejsze i nie powoduje dolegliwości w postaci wzdęć. Wzdęcia u niemowlaka: objawyObjawy wzdęć u niemowląt są stosunkowo proste do rozpoznania. Brzuszek dziecka jest wzdęty, duży, wypukły i twardy. Wzdęcia związane są też z bolesnością brzucha, stąd możliwe do zaobserwowania prężenia ciała i przykurcze nóżek malucha. Wzdęcia u niemowlaka mogą przyczyniać się do spadku apetytu, obniżenia wagi oraz drażliwości i głośnego płaczu po jedzeniu. Ponadto wzdęcia mogą przejawiać się odbijaniem, ulewaniem po karmieniu lub oddawaniem głośnych gazów o nieprzyjemnym zapachu. Zdarzają się przypadki, że wzdęcia u niemowlaka w nocy nasilają się. Wynika to najczęściej ze zwolnionej perystaltyki jelit. Dziecko podczas snu rusza się znacznie mniej, co sprzyja gromadzeniu się na wzdęcia u niemowlaka?Najprostszym sposobem by przynieść ulgę maluszkowi ze wzdęciami jest masaż brzuszka, stóp i podudzi. Innym sposobem na pozbycie się wzdęć jest układanie dziecka na brzuchu oraz przyciskanie nóżek niemowlaka do brzucha. Ulgę może przynieść również zastosowanie na brzuszek wilgotnych i ciepłych okładów. Aby uniknąć wzdęć, należy nosić dziecko po jedzeniu w pozycji pionowej do momentu, w którym mu się odbije. Pomocne będzie też podawanie herbatek ziołowych, na przykład naparu z rumianku lub herbatki z kopru włoskiego. Oprócz domowych sposobów, w walce ze wzdęciami sprawdzą się specjalne krople i probiotyki dostępne w aptece. Preparaty te usprawniają oddawanie gazów dzięki obniżeniu napięcia mięśniowego i usuwaniu pęcherzyków gazów znajdujących się w jelitach. Probiotyki zaś pomagają w zachowaniu właściwej flory bakteryjnej jelit. Gdy wzdęciom towarzyszą zaparcia, przydadzą się glicerynowe czopki doodbytnicze Wzdęcia u niemowlaka karmionego mlekiem modyfikowanymPojawienie się wzdęć u niemowlaka karmionego mlekiem modyfikowanym wynika przeważnie z połknięcia dużej ilości powietrza podczas jedzenia. Aby jak najbardziej zminimalizować ilość wzdęć, należy: karmić dziecko w pozycji niemal pionowej, a nie na leżąco; pilnować by smoczek butelki był wypełniony mlekiem - nie powietrzem; podnosić maluszka po jedzeniu, by mu się masować brzuch niemowlaka przy wzdęciach?Bolesne wzdęcia u niemowlaka złagodzić może masaż brzuszka, który przyniesie mu ulgę i spowoduje łatwiejsze pozbycie się nagromadzonych w jelitach gazów i wypróżnienie się. Masaż należy wykonywać okrężnymi ruchami, delikatnie uciskając brzuch dłonią, zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Podczas prowadzenia masażu można wykorzystać oliwkę bądź olejek z kopru włoskiego, co dodatkowo złagodzi u niemowlaka - jak pomóc, gdy nie ustępująJeżeli jednak żadna z wymienionych wcześniej metod nie przyniesie oczekiwanego skutku, trzeba skonsultować się z lekarzem. Być może wzdęcia są przyczyną schorzeń układu pokarmowego i radzenie sobie z nimi domowymi sposobami czy sięganie po leki apteczne nie rozwiąże problemu. Niezbędne jest wówczas przeprowadzenie diagnostyki i wdrożenie specjalistycznego - w niektórych przypadkach chirurgicznego, leczenia. Zobacz także:Autor:Adrian AdamczykŹródło zdjęcia głównego: Sally Anscombe/Getty Images
W miarę dorastania dziecka rodzice mogą stanąć w obliczu takiego stanu, jak kryzys trwający 3 lata. Ten okres jest pierwszym punktem zwrotnym w dzieciństwie, kiedy dziecko uświadamia sobie swoje „ja”. Ważne jest, aby rodzice rozumieli przyczyny tego stanu i potrafili poprawnie
Pierwszy raz na zwrot “Skoki Rozwojowe” trafiłem, gdy “Mamuśki z for” obskoczyły na Facebooku mój wpis na temat Śledzika Niemowlaka. Pewna napisała, że cytuję: “jak przychodzi Skok Rozwojowy, to tego Śledzika można sobie wsadzić…”. Czym są skoki rozwojowe? Ile czasu trwają? Te tematy zacząłem zgłębiać wspólnie z ekspertką od psychologii dziecięcej. Wróćmy jednak do skoków rozwojowych. Po opisanej wyżej sytuacji zacząłem zgłębiać temat. Okazało się, że jest on bardzo popularny wśród rodziców. Udało mi się dopaść przyjaciółkę, która jest nie tylko absolwentką psychologii, ale także jej pasjonatką. W dodatku pracuje z dziećmi. To od niej dowiedziałem się, że w świecie naukowym pojęcie “skok rozwojowy” oficjalnie nie występuje, ale jest znane. Powszechnie za skok rozwojowy uważa się naturalny etap rozwoju niemowlaka związany z dojrzewaniem jego mózgu i układu nerwowego. W przeciwieństwie do rozwoju fizycznego dziecka, który przebiega dość płynnie, rozwój układu nerwowego przebiega skokowo. Niemal z dnia na dzień maluch zdobywa nowe umiejętności, co wiąże się często z rozdrażnieniem i płaczliwością dziecka. Właśnie dlatego skoki rozwojowe u niemowlaka są tak popularnym tematem na forach dla rodziców: mamy i tatusiowie obwiniają je za fakt, że radosne dotychczas maleństwo nagle staje się płaczliwe i za nic nie daje się ukoić jego płaczu. Wyróżnia się trzy modele zmian rozwojowych u dzieci: Liniowy w którym przyczyną zmian rozwojowych jest wpływ otoczenia na niemowlaka. Warunkiem zmian jest jego dojrzałość wewnętrzna. Zmiana to ciągłe i płynne kumulowanie doświadczeń. Stare zachowania płynnie zamieniają się w (model kontekstualny) – przyczyna zmian leży w aktywności dziecka, w jego ciągłej interakcji z czynnikami zewnętrznymi. Warunkiem zmian jest dostosowanie bodźców zewnętrznych do stopnia osiągniętej dojrzałości organizmu. Zmiany mają charakter cykliczny, ilościowy i jakościowy. Stare zachowania są modyfikowane przez nowe w którym przyczyną zmian rozwojowych jest wewnętrzny potencjał malucha, jego osobiste możliwości rozwoju. Przyczyną zmian jest skumulowanie doświadczeń i następują one skokowo. Naprzemiennie występują fazy postępu, regresu i zastoju (plateau). Do naszych Skoków Rozwojowych najbardziej pasuje ostatni model zmian, czyli jednak na bardziej przystępny język (przynajmniej w moim rozumowaniu).Zmiany w zachowaniu dziecka mogą następować: samoczynnie, ale stale (bez zauważalnych zmian nastrojów),samoczynnie, ale skokowoz pomocą czynników zewnętrznych, ale również stale Skok rozwojowy – co to jest? Skoki rozwojowe według potocznej interpretacji to okres dużych zmian w układzie nerwowym dziecka. Każdy skok to nowe umiejętności, które pozyskuje niemowlak. Niestety najczęściej poprzedzają go “okresy trudne”. W ich czasie dziecko może być marudne, może gorzej trawić pokarm, wymaga więcej uwagi ze strony otoczenia lub może “być nieobecne”. W tych okresach dziecko najchętniej spędzałoby cały dzień i noc przy piersi mamy. Jego świat diametralnie się zmienia, a to powoduje strach. Najbezpieczniej czuje się na rękach. W pierwszym roku życia maluszka najczęściej ma miejsce 7 skoków rozwojowych. Dzieci przechodzą je w różnym czasie i z różnymi objawami. Zebrane poniżej informacje są orientacyjne. Warto pamiętać, że statystyczne okresy w których dzieci przechodzą skoki rozwojowe są liczone od planowanej, a nie prawdziwej daty porodu. Wcześniaki będą przez skoki przechodziły odpowiednio później, a dzieci urodzone po terminie odpowiednio wcześniej niż niemowlaki urodzone w planowanym terminie. Sprawdź: Rozwój dziecka tydzień po tygodniu [pierwsze trzy miesiące] Kalendarz Skoków Rozwojowych (tabela) Kiedy występują skoki rozwojowe u niemowląt? W pierwszym roku życia maluszka, skoki rozwojowe rozkładają się w sposób następujący: 5 tydzieńod 7 do 9 tygodniaod 11 do 12 tygodniaod 14 do 19 tygodniaod 22 do 26 tygodniaod 33 do 37 tygodniaod 41 do 46 tygodnia Jak widzisz każdy kolejny skok rozwojowy trwa dłużej. Samopoczucie dziecka w pierwszym roku życia jest jak sinusoida. To normalne, że raz jest pogodne, samo się sobą zajmuje, a innym razem cały czas chce na ręce i marudzi. Sprawdź: Dlaczego dziecko nie przybiera na wadze? Pierwszy skok rozwojowy: 5 tydzień Co się zmienia u niemowlaka? Słucha i patrzy uważniej. Zaczyna interesować się przedmiotami i reaguje na dotyk i się po raz pierwszy lub znacznie częściej niż pokarmowy zaczyna działać coraz lepiej. Ulewanie i odbijanie się powinno być płakać prawdziwymi łzami. Jak to wyglądało u naszej córki?Zuzia była w piątym tygodniu. Urodziła się jednak po terminie. Stąd zapewne wymieszanie pierwszego i drugiego skoku. Zaczęła interesować się karuzelą w kołysce. Zapatrywała się na nią na dłuższą dźwięki reagowała prawie od początku. Zwłaszcza na saksofon i trąbkę (zapewne wysoka częstotliwość).Ciężko stwierdzić czy wyraźniej reagowała na dotyk. Zaczęła natomiast sama częściej wszystkiego dotykać i wszystko łapać. Musieliśmy przez to bardziej uważać przy wyjmowaniu i wkładaniu jej do kołyski. Często łapała się za koszulkę lub się zdecydowanie częściej niż łez nie wymagała więcej uwagi. Już samo mówienie do niej ją czuła się wtulona w Sylwię lub we było w niej strach, ale radziła sobie świetnie. Drugi skok rozwojowy: 7-9 tydzień Co najczęściej dzieje się z dzieckiem? Podnosi głowę – tutaj nasza Zuzia to wyjątek. Głowę podnosiła już na wadze w sali porodowej. Praktycznie od początku podnosi ją pozycję: przekręca się ze strony na plecy lub nóżkami i macha siedzieć na Twoich kolanachDotyka przedmiotówPróbuje złapać przedmiotTrzyma przedmiotPatrzy na ludzi wokółPatrzy na wyraz twarzyPatrzy na przedmioty, które się świecąWydaje krótkie dźwięki i słucha siebie samegoLubi słuchać piosenek Trzeci skok rozwojowy: od 11 do 12 tygodnia Zmiany u dziecka podczas trzeciego skoku rozwojowego: Reaguje na ton głosuStaje się bardziej wrażliwe na zmiany intensywności światłaZaczyna piszczećPodąża wzrokiem za źródłem dźwiękuOdpowiada uśmiechem na uśmiechZaczyna bawić się własnymi rączkamiPodejmuje pierwsze próby siadania Jak to było u nas?U nas nie zaobserwowaliśmy wyraźnego skoku w tym okresie. Wymienione wyżej zmiany pojawiły się, ale następowały w sposób ciągły, a nie gwałtowny. Jeśli koniecznie chcielibyśmy te zmiany nazwać, to odbyły się one zapewne w modelu cykliczno-fazowym. Czwarty skok rozwojowy: od 14 do 19 tygodnia Według informacji, które można znaleźć w podręcznikach, czwarty skok rozwojowy jest przełomowy. Poprzedza go znacznie dłuższy spadek nastroju. W tym czasie u dziecka zmienia się: Jest bardziej komunikatywneŚmieje się w głosReaguje na swoje imięCieszy się swoim odbiciem w lustrzeOdepchnie butelkę lub pierś gdy już nie będzie głodneLubi obserwować świat U nas czwarty skok także nie był zauważalny. Przestaliśmy od tego czasu zwracać uwagę na skoki rozwojowe. Zapewne dałoby się doszukać jakiś momentów z gorszym nastrojem, po których występowały powyższe zmiany, ale byłoby to bardzo “na siłę”. Zobacz też: Skoki rozwojowe po roku życia dziecka Skoki rozwojowe u dziecka w wieku przedszkolnym Większość z nas słyszała o skokach rozwojowych niemowląt, ale czy wiecie, że podobne zmiany dotyczą też starszych dzieci? Właściwie nie powinno to nikogo dziwić: w końcu maluch nieprzerwanie się rozwija! Pierwszą dużą zmianę rozwojową rodzice zobaczą u dwulatka. Między 18 a 24 miesiącem życia dziecko zaczyna sobie zdawać sprawę ze swojej autonomii i nie waha się tej wiedzy wykorzystać. Najczęściej robi to nadużywając słowa “nie”, któremu może towarzyszyć tupanie, krzyk, a nawet rękoczyny. Czy jest na to rada? Najprościej będzie wyposażyć się w dużą ilość spokoju, ponieważ dwulatek po prostu musi przez ten etap przejść. Po burzliwym buncie dwulatka przychodzi czas względnego spokoju, a w naszym domu zamieszkuje sielski trzylatek. Niestety nie na długo. Kolejnym trudnym okresem jest “bunt czterolatka”. Skok rozwojowy u dziecka w wieku przedszkolnym – objawy Podczas tego skoku rozwojowego pojawia się: niepewność dziecka, również co do naszych uczuć;potrzeba skupienia na sobie uwagi otoczenia;brak koordynacji ruchowej;pogorszenie orientacji w przestrzeni;może pojawić się zezowanie;jąkanie się i zacinanie;charakterystyczny wysoki tembr głosu. Wszystkim tym zmianom towarzyszy potrzeba skupienia na sobie uwagi rodziców i upewniania się co do ich miłości. Czterolatek wymaga bliskości i wyrozumiałości, ale też cierpliwości rodziców. Zdarza się, że tworzy sobie wyimaginowanego przyjaciela, który pomaga mu przejść przez trudny okres skoku rozwojowego. Na szczęście po trudnym roku przychodzi kolejny spokojny okres: 5 rok życia. Kolejny kryzys zacznie się na około 4-5 miesiący przed szóstymi urodzinami. Skok rozwojowy u sześciolatka ma związek z procesami neurobiologicznymi. W mózgu dziecka są usuwane niewykorzystywane połączenia, czego skutkiem jest rozchwianie emocjonalne, dezorientacja i zmęczenie. Sześciolatek potrzebuje sporo snu i odpoczynku, a na co dzień spokoju oraz akceptacji. Na szczęście ten stan rozchwiania nie potrwa długo. W połowie szóstego roku życia powróci czas spokoju. Zobacz też: Dwulatek: Jak go zrozumieć? [rozwój i wychowanie 2-latka] Rozwój dzieci w wieku szkolnym – skoki rozwojowe Gdy patrzymy na “szkolniaki” wydawać by się mogło, że to w pełni rozwinięte i naprawdę duże dzieci. Od dnia narodzin zdobyły niesamowicie dużo umiejętności i czasem aż trudno uwierzyć, że kiedyś były nieporadnymi noworodkami. Tymczasem okres późnego dzieciństwa nie jest końcem zmian i rozwoju dziecka. Być może zwracamy na nie mniejszą uwagę, ale uczeń zdobywa kolejne umiejętności – przede wszystkim związane z przetwarzaniem informacji o świecie. Pojawia się też myślenie logiczne, dzięki któremu nasza pociecha widzi związki przyczynowo-skutkowe. Dziecko w wieku szkolnym ma coraz większą umiejętność koncentracji energii na konkretnych działaniach. Potrafi planować i działać celowo. Dla 6-9 latków bardzo charakterystyczny jest właśnie rozwój skokowy. Dziecko, które dotychczas miało problemy z nauką, z dnia na dzień zaczyna sobie dobrze radzić pokazując nowe umiejętności i kompetencje. Skoki rozwojowe u starszych dzieci mają mniej dramatyczny (dla otoczenia) przebieg niż we wcześniejszych latach. W czasie skoku rozwojowego dziecko jest nieśmiałe i nieco zamknięte w sobie. Raczej spokojne i skupione, choć mogą być delikatnie zdezorientowane. Skokom rozwojowym mogą towarzyszyć bóle wzrostowe – zazwyczaj nocą dziecko bolą nogi i stopy. Czasem względnego spokoju jest 10 rok życia dziecka. To dobry moment, by zebrać siły na czas dalszego rozwoju dziecka, kiedy to wchodzi ono w okres “przeddorastania”. 11-latek przechodzi ze stadium operacji konkretnych do stadium operacji formalnych. Dziecko zaczyna rozumieć granice czasu i przestrzeni. Wkracza też w okres dynamicznego wzrostu i rozwoju fizycznego, co może się wiązać nie tylko z bólami wzrostowymi, ale też z dezorientacją i uczuciem ogromnego zmęczenia, do którego dochodzi początek burzy hormonalnej. W rezultacie pojawia się zmienność nastrojów – od radości do dramatu. Jednak to dopiero początek tego, na co powinni się przygotować rodzice. Gdy w ich domu zamieszka 14-latek, będzie dążył do “odcięcia pępowiny” poprzez negowanie tego, co mówią rodzice. Wówczas zacznie się czas dorastania i wejścia w dorosłość. Zobacz również: Ząbkowanie u niemowląt – pierwszy test dla rodziców? Objawy i kolejność wychodzenia zębów Rodzice pytają o skoki rozwojowe u niemowląt i dzieci Co to jest skok rozwojowy u dziecka? Choć pojęcie “skoki rozwojowe” nie istnieje oficjalnie w świecie naukowym, to mówi się o nich potocznie jako o czasie zmian w rozwoju układu nerwowego dziecka. Ich konsekwencją jest zyskiwanie przez dzieci nowych umiejętności i zdolności, jednak w czasie, gdy zmiany mają miejsce, dziecko może być płaczliwe i rozdrażnione. Jak rozpoznać skok rozwojowy u niemowląt? Objawy skoków rozwojowych u niemowląt: maluch staje się rozdrażniony i płaczliwy. Często zapomina nabyte dotychczas umiejętności, by po kilku dniach nie tylko je sobie przypomnieć, ale też z dnia na dzień nabyć nowe. Ile trwa skok rozwojowy u dziecka? To, jak długo trwa skok rozwojowy zależy od wieku dziecka. Niektóre skokowe zmiany w rozwoju niemowlęcia trwają kilka dni, inne (u starszych dzieci) nawet kilka miesięcy. Ile trwa skok rozwojowy w 5 i 11 tygodniu? Płaczliwość i rozdrażnienie spowodowane wzmożonym rozwojem niemowlęcia trwają zazwyczaj kilka dni. Skoki rozwojowe: Który skok rozwojowy najgorszy? Piąty skok rozwojowy jest przeważnie najgorszy, chociażby ze względu na to, że potrafi on trwać do czterech tygodni. Dziecko na tym etapie rozwoju przeważnie gwarantuje rodzicom nieprzespane noce i ciągłe zmiany nastrojów. Jak wygląda kalendarz skoków rozwojowych dziecka w pierwszym roku życia? Skoki rozwojowe u niemowlęcia rozkładają się następująco: 5 tydzieńod 7 do 9 tygodniaod 11 do 12 tygodniaod 14 do 19 tygodniaod 22 do 26 tygodniaod 33 do 37 tygodniaod 41 do 46 tygodnia Kolejne ważne etapy rozwoju przypadają na 2, 4, 6-9 rok życia. Gdy dziecko kończy 10 lat, rodzice mogą na chwilę odetchnąć. Nie na długo, bo kolejne dynamiczne zmiany zajdą u 11-latka. A jak u Was przebiega(ł) rozwój dziecka? Zmiany zachowań zachodzą regularnie czy skokowo? Obserwujecie nagłe zmiany nastrojów?
6-latek. W wieku sześciu lat na zachowanie dziecka mają wpływ procesy neurobiologiczne zachodzące w jego mózgu. Tak jak poprzednio dziecko jest niepewne, może być bardziej wycofane, ostrożniejsze w relacjach. Nie należy zmuszać go do kontaktów, ale dać czas na stopniowe oswajanie się, odnajdywanie w grupie. 7, 9-latek
Forum: Noworodek, niemowlę Wiem, że było o tym tysiąc razy (albo i więcej). Wiem, że Metoda Vojty jest płaczogenna. Wiem, że trzeba nią ćwiczyć (tym bardziej, że mój Radek – 2,5 miesiąca ma zdiagnozowaną asymetrię i wzmożone napięcie mięśniowe) Ale… Odkąt zaczęliśmy ćwiczyć (wprawdzie zaledwie 3 dni) zrobił się inny, tzn. mniej się uśmiecha, mniej gaworzy, jest rozdrażniony, więcej płacze, dziś budził się z krzykiem. Jestem poważnie zaniepokojona, o niczym innym nie myślę, tylko o tym, czy ćwiczyć dalej, czy dać sobie spokój. Dodam, że Radek śpi na dwóch bokach, pięknie podnosi i utrzymuje głowę na brzuszku. Pediatra dała na wszelki wypadek skierowanie do neurola, no i zaczęło się. Napiszcie proszę mamy dzieci po Vojcie czy też obserwowałyście takie zmiany w zachowaniu u swoich pociech. Pzdr Iza
Tomasz Karolak o samoakceptacji i roli w 39 i pół tygodnia. Aktor wytłumaczył naszemu dziennikarzowi, że trudno było mu - tak jak większość mężczyzn - uciec przed kolejnymi kryzysami związanymi z wiekiem. „Biologia jest taka, że jest kilka momentów na kryzys u mężczyzn.
Kryzys laktacyjny może się pojawić na każdym etapie karmienia piersią. Co to takiego? Jak się objawia kryzys laktacyjny? Kiedy się pojawiają i ile mogą trwać kłopoty z ilością produkowanego pokarmu? Kryzys laktacyjny Kryzys laktacyjny to całkowicie naturalny proces, który wynika zwykle ze skoków rozwojowych dziecka i, co za tym idzie, zwiększonego zapotrzebowania na mleko mamy. W obliczu ciągłego głodu malucha organizm może mieć trudności ze zwiększeniem produkcji pokarmu, co skutkuje chwilowym niedoborem mleka w piersiach. Taki kryzys laktacyjny ma zazwyczaj charakter przejściowy. Kryzysy laktacyjne mogą się pojawić także w wyniku: choroby, nadmiernego stresu, nieprawidłowego karmienia dziecka, odchudzania się, stosowania restrykcyjnej diety eliminacyjnej, zaburzeń hormonalnych, zbyt rzadkiego lub nieregularnego karmienia, zmęczenia. Po czym poznać kryzys laktacyjny? Typowym objawem jest uczucie pustych piersi. Biust wydaje się miękki i mniejszy, a wszelkie próby wydobycia pokarmu kończą się fiaskiem, co wpływa na pogorszenie nastroju karmiącej kobiety. Kryzysy laktacyjne wpływają także na zachowanie dziecka – w wyniku niedoboru pokarmu u mamy jest ono niespokojne, płacze oraz sprawia wrażenie wiecznie głodnego. Kryzys laktacyjny – kiedy się pojawia? Kryzysy laktacyjne pojawiają się w określonym czasie laktacji, ma to związek ze skokami rozwojowymi u dziecka. Kiedy? Kryzys laktacyjny przypada zwykle na 3. oraz 6. tydzień życia dziecka, by następnie powrócić w 3. i 6. miesiącu. Występowanie kryzysów laktacyjnych wskazuje na prawidłowy rozwój dziecka – po każdym z nich maluch ma tzw. skok rozwojowy i zdobywa nową umiejętność: kryzys laktacyjny 3. tydzień – wyostrzają się zmysły dziecka: węch, wzrok, słuch oraz dotyk, kryzys laktacyjny 6. tydzień – niemowlę zaczyna kontrolować rączki, podnosić główkę i rozróżniać bodźce, kryzys laktacyjny 3. miesiąc – maluch wodzi wzrokiem za przedmiotami i wyciąga po nie rączki, bierze je także do buzi, wkrótce zacznie także rozumieć kolejność prostych zdarzeń, kryzys laktacyjny 6. miesiąc – dziecko zaczyna dostrzegać, kto jest bliski, może przejawiać także bunt wobec rozstania z mamą. Kryzys laktacyjny – ile trwa? Każdy kryzys laktacyjny trwa od 2 do maksymalnie 7 dni. Tyle dni potrzeba, aby gruczoły mleczne przyzwyczaiły się do produkcji większej niż zazwyczaj ilości mleka. W okresie kryzysu laktacyjnego należy zatem zachować spokój oraz uzbroić się w cierpliwość. Gdy brakuje mleka, absolutnie nie należy rezygnować z karmień na rzecz mleka modyfikowanego, wręcz przeciwnie – wskazane jest przystawianie niemowlęcia tak często, jak się da, żeby pobudzić laktację. Kryzys laktacyjny w 3. miesiącu – ile trwa? To zależy od postępowania karmiącej Aby skrócić czas trwania kryzysu laktacyjnego, należy: dobrze się odżywiać, dużo odpoczywać, przystawiać dziecko jak najczęściej do obu piersi (w dzień nawet co 1-2 godziny, a w nocy co 3), stymulować piersi poprzez odciąganie pokarmu laktatorem – to specjalne urządzenie, ręczne lub automatyczne, które symuluje ruchy ssące dziecka, co pomaga w pobudzeniu laktacji. Dodatkowym plusem jest możliwość odciągnięcia pokarmu i przechowania go na później w celu podania maluchowi, unormować godziny karmienia. Jeżeli po kilku dniach piersi nadal produkują za mało mleka, warto zgłosić się do poradni laktacyjnej.
Jak dbać o związek i uniknąć kryzysu po narodzinach dziecka - pułapka perfekcjonizmu. Gdy pojawia się dziecko, młodzi, ambitni rodzice zaczynają żyć jak roboty zaprogramowane na nową rolę. Mają swoją misję i dążą do perfekcji. Są tak pochłonięci swoim zadaniem, że, paradoksalnie, choć poświęcają się dla rodziny
Jeśli zadajesz sobie takie pytania, musisz wiedzieć, że nie ty jedna masz problemy. Prawie każdej karmiącej mamie zdarzają się kryzysy. Jednak da się wyjść z nich obronną ręką. Nie wierzysz? Spróbuj!1. Jeśli karmisz piersią Mam za mało pokarmuTaka sytuacja może się zdarzyć tuż po porodzie, szczególnie po cesarskim cięciu. Chociaż dziecko jest już na świecie, z piersi wcale nie tryska pokarm. Nie znaczy to jednak wcale, że jest pusta!Pozwalaj maluszkowi często ssać. Nie denerwuj się. Początkowo noworodek naprawdę nie potrzebuje dużo jedzenia: wystarczy odrobinka, kilka mililitrów. Jeśli jednak będziesz przystawiać go do piersi, gdy tylko obudzi się głodny, szybko pojawi się w nich więcej mleka. Kłopoty z laktacją mogą również zdarzać się później. Najczęściej w 2.–3. tygodniu, 6. tygodniu i 3. miesiącu. Wtedy mają miejsce „skoki wzrostu” dziecka i potrzebuje ono rzeczywiście większej ilości mleka. Maluszek, który jeszcze niedawno ssał co trzy godziny, teraz domaga się pokarmu niemal bez przerwy. Wystarczy jednak, że nadal będziesz go cierpliwie przystawiać do piersi i pozwalać ssać tak długo i często, jak ma ochotę. Po kilku dniach wszystko wróci do nie koniec laktacjiMartwisz się, że pokarm nie tryska ci już tak, jak kiedyś, w pierwszych dniach karmienia maleństwa? Rzeczywiście w okresie nawału pokarmu, a często i później, wiele kobiet dokładnie czuje, kiedy ich piersi wypełniają się mlekiem, stają się twarde, nabrzmiałe. Wystarczy, że mama na dworze pomyśli o dziecku lub zobaczy innego płaczącego dzidziusia. Często też gdy karmiłaś z jednej piersi, z drugiej kapało ci mleko. Przyzwyczaiłaś się, że tak się dzieje, szczególnie w pierwszych tygodniach po porodzie. Potem jednak laktacja stabilizuje się i przypływy mleka przestają być już tak wyraźne, a piersi stają się bardziej miękkie. Nie myśl jednak, że nie ma w nich mleka! Pierś zapełni się, gdy maluszek zacznie też pamiętać, że po południu spada poziom prolaktyny, jednego z hormonów, od którego zależy ilość mleka. Dlatego właśnie w tym czasie maluszki chcą ssać pierś częściej niż w innych porach dnia. Za mało ważyMamy karmiące piersią stresują się tym, ile ich dziecko zjada. Widzą, że synek koleżanki karmiony sztucznie wypija 120 ml na każdy posiłek. Czy moje dziecko jest w stanie tyle zjeść? – zastanawiasz się. Niekoniecznie. Ale wcale nie musisz się tym martwić. Twój pokarm ma wielką przewagę nad mlekiem modyfikowanym: maleństwo wykorzystuje go w pełni. Dlatego nie waż maluszka przed karmieniem i po nim. Spowoduje to u ciebie tylko jeszcze większy stres, a on z kolei udzieli się dziecku. Jeśli niepokoisz się, że twój szkrab zjada za mało, powiedz o tym pediatrze (podpowie, co robić) i zważ malca raz w tygodniu w przychodni. Chude, bezwartościoweWydaje ci się, że twoje mleko ma mniej wartości niż modyfikowane, bo wygląda jakoś tak bardziej wodniście? Nie zwracaj na to uwagi. I pamiętaj, że kobiecy pokarm zmienia się. W pierwszych dniach po porodzie jest to siara (żółtego koloru). Mleko dojrzałe pojawia się dopiero po 1–2 tygodniach. Również na początku każdego karmienia pokarm jest wodnisty, bo zaspokaja pragnienie. Dopiero po kilku minutach ssania mleko staje się bardziej sycące. Najbardziej wartościowe i najbogatsze w składniki odżywcze oraz tłuszcz jest zaś w nocy, dlatego nie wzbraniaj się przed nocnymi karmieniami. Pamiętaj też, że chociaż mleka modyfikowane są coraz lepsze, to jednak w twoim pokarmie jest ponad 500 substancji aktywnych. Nie sposób ich wszystkich dodać do mleka modyfikowanego, dlatego nigdy nie dorówna ono pod względem wartości odżywczych twojemu pokarmowi. Nie rezygnuj więc z karmienia piersią, mimo że mleko kobiece wygląda inaczej niż mu smakowaćTwoje dziecko do tej pory pięknie ssało, a dzisiaj zdecydowanie odpycha pierś? Martwisz się, że to już koniec z karmieniem? Tak wcale nie musi być! Powód niechęci dziecka często jest bardzo prosty. Może niedawno zjadłaś czosnek lub cebulę? Są zdrowe, ale maluchy nie lubią ich ostrego, dość specyficznego smaku, który przenika do twojego mleka. Jeśli niedawno jadłaś kapustę, fasolkę, bób, smażone kotlety lub piłaś colę, maluszek może mieć wzdęcia i bóle brzuszka, a wtedy nie ma już ochoty na zdecydowanie odmówi też ssania, jeśli w twoim jadłospisie coś mu nie podpasuje, np. ma alergię na mleko krowie, cytrusy, ryby, jajka. Alergeny przechodzą do pokarmu i maluszek źle się czuje. Może również źle reagować na niektóre dodatki do żywności (zwłaszcza glutaminian sodu). Na kilka dni wycofaj podejrzane produkty ze swojej diety i obserwuj zachowanie malca. Niechęć do ssania u dziecka, które do tej pory pięknie jadło, może również być spowodowana chorobą. Po wyleczeniu wszystko wróci do normy. Zobaczysz! 2. Jeśli karmisz butelką Do tej pory ładnie piłz butelki, a teraz po kilku łykach odpycha ją rączką. Zachęty nie pomagają. Co się stało? Podczas karmienia butelką dokładnie możesz określić, ile dziecko wypiło. Martwisz się więc, gdy widzisz, że twój maluch skończył już jeść, a butelka nie jest opróżniona nawet w połowie. Jeśli zdarzy się to raz, nie trzeba się tym martwić. Problem pojawia się, jeśli szkrab odmawia jedzenia drugi raz, trzeci, czwarty... Przyczyny mogą być ja rosnęZ biegiem czasu twoje dziecko będzie coraz bardziej ciekawe świata. W pierwszych trzech miesiącach jedną z najpilniejszych jego potrzeb było ssanie. Potem jednak wystarczy, że obok niego zacznie się dziać coś ciekawego: zaszczeka pies, miauknie kot, zagra pozytywka lub zadzwoni telefon, by maluch przerwał jedzenie i zaczął rozglądać się wokół. Im jest starszy, tym więcej rzeczy go interesuje i rozprasza uwagę. Staraj się więc karmić go w ciszy i spokoju. Ustal godziny posiłków, a pomiędzy nimi nie podawaj szkrabowi butelki, by zgłodniał. Dziwna zmianaMalec skończył cztery miesiące i chcesz mu podać mieszankę następną? Pamiętaj, że różni się ona nie tylko składem, ale też smakiem, i to nawet wówczas, gdy jest tej samej firmy. Taka zmiana nie musi maluszkowi od razu przypaść do gustu. Różnica w smaku jest jeszcze większa, jeśli podasz mu mleko innej firmy. A już największy kłopot może się pojawić, gdy np. z powodu alergii musisz podać mieszankę leczniczą, bezmleczną. Różnica smaków jest ogromna. W pierwszych dniach spróbuj mieszać obydwa rodzaje mlek: codziennie zwiększając proporcje na korzyść jeśli decyzję o zmianie podjął lekarz ze względu na zdrowie dziecka, zapytaj go, czy jeszcze przez kilka dni możesz podawać maluszkowi trochę mleka, które do tej pory pił. Nowa butelka i smoczekNiektóre maluchy od urodzenia są konserwatystami. Lubią tylko swoje butelki i smoczki. I wcale ich nie obchodzi, że te pierwsze trzeba zmieniać, bo ciemnieją, a smoczki się uszkadzają. Nawet jeśli kupisz identyczne, twój szkrab wyczuje różnicę. Pamiętaj, że maluszek ma znakomicie rozwinięty w ustach zmysł czucia (już kilkudniowy noworodek potrafi odróżnić swój smoczek od obcego!). Spróbuj początkowo podawać dziecku nowy smoczek tylko w nocy lub zaraz po przebudzeniu. Głodne i jeszcze troszkę senne nie zwróci uwagi na takie detale. A butelkę wybierz kolorową, wesoło ozdobioną. Pokaż rysunki, opowiedz o nich. A jeśli to nie pomoże, zastanów się, może to już czas na zmianę butelki na kubeczek z dzióbkiem? Winna szczepionkaMoże twój malec niedawno był szczepiony? Niektóre dzieci źle się potem czują, boli je rączka w miejscu ukłucia lub wciąż jeszcze pamiętają o stresie, jaki je spotkał w przychodni. Po szczepieniu malec może nie mieć ochoty na jedzenie i troszkę marudzić nawet przez dwa dni. Nie zmuszaj go wtedy do jedzenia. Powinien jednak pić, by się nie odwodnić (może to być sama herbatka lub woda). Jeśli ma gorączkę, podaj mu paracetamol i skontaktuj się z lekarzem. A może chorobaZanim zacznie się katar, kaszel czy gorączka, dziecko traci humor i... apetyt. Podaj mu herbatkę malinową lub z dzikiej róży i kilka kropelek witaminy C. Nie dziw się, jeśli dziecko nie ma ochoty jeść również w czasie choroby. Gdy boli je gardło czy ucho, przełknięcie czegokolwiek sprawia ból, a zatkany w czasie kataru nosek utrudnia ssanie z butelki. Możesz spróbować podać mu troszkę mleka łyżeczką. Pilnuj, by malec dużo pił i koniecznie jak najszybciej skontaktuj się z lekarzem. Katarzyna Pinkosz Konsultacja: dr Katarzyna Raczek-Pakuła, międzynarodowy konsultant laktacyjny; tekstu o butelce: dr Ewa Orłowska, pediatra, Centrum Zdrowia Dziecka
Najczęściej rozpoczyna się około 5.–6. miesiąca życia dziecka i trwa aż do 31. miesiąca. Po jego zakończeniu w buzi dziecka pojawi się 20 zębów mlecznych. Sprawdź: kalendarz rozwoju dziecka Spis treści. Dolegliwości związane z ząbkowaniem; Gryzak jednym ze sposobów na bolesne ząbkowanie; Masaż dziąseł niemowlaka
Czy karmienie piersią, które cały czas przebiegało bez zakłóceń, może nagle stać się trudne? Niestety – dzieje się tak, kiedy przychodzi kryzys laktacyjny. Na czym on dokładnie polega, czym jest wywołany i przede wszystkim – jak go pokonać, by móc znowu cieszyć się mleczną drogą?Co to jest kryzys laktacyjny?Kryzys laktacyjny to okres, w którym karmienie piersią staje się zagrożone. Kryzys laktacyjny występuje zazwyczaj w określonych okresach – w 3 i 6 tygodniu po porodzie, a potem w 3 i 9 miesiącu. Charakteryzuje się tym, że piersi są miękkie, mleko z nich nie wycieka, a dziecko wydaje się głodne i niespokojne To bardzo trudny etap karmienia piersią, który w wielu przypadkach niestety kończy się rozpoczęciem karmienia maluszka mlekiem kryzysu laktacyjnegoObjawy kryzysu laktacyjnego to przede wszystkim zmiana w zachowaniu dziecka – dotąd spokojne niemowlę zaczyna być płaczliwe i marudne, a także miękkość piersi oraz trudności z „wyciśnięciem” z nich większych ilości mleka. Możesz mieć uczucie pustych kryzysu laktacyjnegoSpecjaliści od karmienia piersią wciąż nie wiedzą, jakie są przyczyny powstania kryzysów laktacyjnych. Przypuszcza się jednak, że jest to stan wywołany przede wszystkim:stresem,zmęczeniem,zamianami hormonalnymi w organizmie karmiącej,skokami rozwojowymi u dziecka,a także zmianami w składzie i konsystencji robić, gdy dopadnie was kryzys laktacyjny?Przede wszystkim musisz dowiedzieć się, czego nie robić. Prawdopodobnie jak tylko rozpocznie się kryzys laktacyjny, uznasz, że wszystko to staje się zbyt trudne i że nie będziesz „torturować dziecka głodem” – to myśli większości mam. Kolejnym krokiem jest już tylko sięgnięcie po butelkę z mlekiem modyfikowanym i zakończenie karmienia jednak, że po pierwsze – twoje piersi nie mogą być puste, to po prostu niemożliwe. Nie głodzisz zatem malca! Po drugie – utrzymanie karmienia piersią, zwłaszcza jeśli malec ma dopiero 3 czy 6 tygodni, to niezwykle ważne zadanie. Mleko matki jest obecnie uznawane za najbardziej wartościowy pokarm dla o tym, że kryzys laktacyjny jest czymś normalnym, potrzebnym i sposobach na jak najszybsze wyjście z kryzysu jest niezwykle istotna, gdyż niewiedza na ten temat bardzo często skłania matki (a już na pewno babcie) do sięgnięcia po butelkę ze sztuczną mieszanką. Można nawet powiedzieć, że jest to strategiczny moment, od którego zależy udane karmienie co możesz zrobić, to odseparowanie się od wszystkich rad w stylu „Daj mu tę butelkę” i skupienie się na walce o laktację. W tym celu postępuj według następującego planu:Zapomnij na chwilę o wszystkich innych sprawachNie gotuj, ale zamawiaj obiady. Nie sprzątaj. Nie zapraszaj gości albo wręcz odwołaj wizyty. Twoim zadaniem na kolejne 2-3 dni jest walka o laktację, tylko i się z maluszkiem do dużego łóżka i zostańcie tam… przez kilka z przymrużeniem oka, ale nie do końca. Doradcy laktacyjni podkreślają, że w okresie kryzysu należy podawać dziecku pierś jak najczęściej, nawet co 30-40 minut, więc rzeczywiście najwygodniej będzie wam w łóżku. Weź pilota do ręki, włącz sobie maraton serialowy i karm, karm, karm. Takie zwariowanie karmienie "na okrągło" nie potrwa dłużej niż 2-3 się na walkę o karmienie piersiąNastaw się pozytywnie. W przerwie między karmieniami mów sobie, że to, co robisz, jest dobre. Drażnij brodawki, jeśli malec nie chce pić, pobudzaj laktację laktatorem. Bądź pewna siebie – nie robisz dziecku krzywdy, tylko pokonujesz o pomocJeżeli miną dwa dni a ty będziesz czuła, że sobie nie radzisz, poproś o pomoc doradcę laktacyjnego. Z pewnością ją uzyskasz, dzięki czemu zyskasz większe szanse na powrót do sprawnego karmienia piersią i poczujesz się dużo, dużo spokojniejsza – będziesz przecież w rękach ekspertów .
fjuIQ. kryzys 6 tygodnia u niemowlaka
